resim ağacı
gök-yüzü
tavanın en mavi hüznü
dadanmış gözlerime
salkım gibi
iki göz
içimi dürtüklüyor
içimde bir çocuk
kavramış elimi
gel
hadi gel
şu resmin ağacı ol
dalı ol
yaprağı ol…
düş denizime güneş
resim ağacıma yeşil ol
25 ekim-1 kasım 2007
gelişin erguvan baharıydı
1.
sağanak bir yağmurdu zaman
bardaktan boşanırcasına
yağıyorduk ki biz
diz dize göz göze
sığıntı bir beraberlikte
kendimizden gitmişiz
eylül yağmurlarında
sızıp kaldı gün
şırıl şırıl ıhlamur ağaçları
biz sırılsıklam
yerin dibine girdik
yerin dibine batsın ayrılık
2.
ayrılığın bağbozumu
ellerimde titreyen dokunuşun
avuçlarım tutuştu
gözlerime konuşlanan bakışın
bir baktı pir aktı
ki
alkımına kapıldık
gelip çattı zamansızlık
bırakıp kaçtı bizi
gün akşama iniyordu
gök ekin biçiyordu gözlerin
saçların sırılsıklam bir eylül
o gün içime çöktüğün gündü
mevsim hüzündü
yerin dibine girdik
yerin dibine batsın ayrılık
gelişin erguvan baharıydı
kuşandım
gidişin zemheriydi
uzadıkça kışladım
11 kasım 2004/23 kasım 2005
ali ekber ataş
22 Mayıs 2008 Perşembe
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder